پیتزا ناپولیتن، پیتزایی لذیذ از قلب ایتالیا

وقتی صحبت از غذا می‌شود، پیتزا سفیر و نماینده ایتالیا در جهان است. خوردن یک تکه گرم پیتزا، ما را به رویای گردش در ایتالیا می‌برد. انواع مختلفی از پیتزا برای سفارش وجود دارد، اما فقط یک پیتزا از نظر طعم، تاریخچه، صنعت و سادگی آن بالاتر از بقیه پیتزاها است: پیتزای ناپولیتن یا پیتزا ناپل. پیتزا ناپولیتن، نوعی پخت پیتزا است که منشا آن شهر ناپل ایتالیا است. این سبک پیتزا با مواد ساده و تازه تهیه می شود: خمیر اصلی، گوجه فرنگی خام، پنیر بال موزارلای تازه، ریحان تازه و روغن زیتون. هیچ مواد دیگری روی آن وجود ندارد.

یکی از ویژگی‌های مهم پیتزا ناپولیتن ایتالیایی اصیل، این است که معمولاً سس بیشتری نسبت به پنیر دارد. این باعث می شود که وسط خمیر آن مرطوب‌تر باشد و برای سرو کردن نتوان آن را برش زد. به همین دلیل، پیتزاهای ناپولیتن اصیل ایتالیا معمولاً بسیار کوچک هستند (حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر) و معمولاً به صورت یک‌نفره سرو می‌شوند.

پیتزا ناپولیتن نیز در دمای بسیار بالا (۴۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد) به مدت ۹۰ ثانیه پخته می‌شوند.

پیتزا ناپولیتن چیست؟

پیتزای سبک ناپلی یا پیتزای ناپولین، که به آن پیتزا روشی از پخت پیتزاست که انواع مختلفی پیتزا را شامل می‌شود. این روش پخت پیتزا در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو قرار دارد.

پیتزا ناپلی یک پیتزای تخت است که با گوجه فرنگی و پنیر موزارلا درست می شود. اکنون، این نمی‌تواند فقط یک گوجه‌فرنگی یا هر تکه موزارلا باشد – برای ادعای وضعیت محافظت شده پیتزا، فقط محصولات خاص این کار را می‌کنند.

تاریخچه پیتزا ناپولیتن

پیتزایی که امروز به اسم پیتزا ناپولیتن می شناسیم (خمیر روی آن گوجه فرنگی و پنیر) در ناپل اختراع شد. قبل از دهه ۱۷۰۰ میلادی، نان های مسطح وجود داشت، اما هرگز روی این نان‌ها، گوجه فرنگی، که در حال حاضر یکی از مشخصه‌های تعیین کننده پیتزا ناپولیتن است، استفاده نمی‌کردند.

گوجه فرنگی در قرن شانزدهم توسط کاشفانی که از پرو بازگشته بودند به اروپا آورده شد. با این حال، بسیاری از اروپایی‌ها معتقد بودند گوجه‌فرنگی‌ها سمی هستند، تا این که دهقانان فقیر ناپل در اواخر قرن ۱۸ شروع به استفاده از گوجه روی نان‌های خود کردند. این غذا خیلی زود محبوب شد. بسیاری از بازدیدکنندگان ناپل حتی به دنبال محله های فقیرتر می گشتند تا این تخصص محلی را امتحان کنند.

این پیتزا پنیر نداشت و مارینارا نام گرفت. نام این پیتزا به این دلیل مارینا نام گرفت که همسر یک دریانورد در خلیج ناپل، این پیتزا را اولین بار برای شوهر خود در زمان بازگشتش از سفرهای دریایی پخته بود. لا مارینارا (la marinara) در زبان ایتالیایی به معنی همسر یک دریانورد است.

بیکر رافائل اسپوزیتو، که در یک پیتزا فروشی در ناپل  کار می‌کرد، در سال ۱۸۸۹، برای پادشاه اومبرتو اول و ملکه مارگریتا ساووی که از ناپل بازدید کرده بودند، پیتزایی مخصوص اختراع کرد. اسپوزیتو به افتخار ملکه، آن را پیتزا مارگاریتا نامگذاری شد. رنگهای این پیتزا برگرفته از پرچم ایتالیا بود: قرمز (گوجه فرنگی)، سفید (موزارلا) و سبز (برگ ریحان). این همان چیزی است که امروزه به عنوان پیتزای کلاسیک ناپلی شناخته می‌شود و نوعی پیتزا ناپولیتن محسوب می‌شود.

ویژگی‌های مهم پیتزا ناپولیتن

اگر بخواهیم در مورد طرز تهیه پیتزا ناپولیتن صحبت کنیم، باید بگوییم که این پیتزا به مدت ۶۰ تا ۹۰ ثانیه (زمان پخت نباید بیش از ۹۰ ثانیه باشد) در فر سنگی با حداقل دمای ۴۰۰ درجه سانتی‌گراد با آتش چوب پخته می‌شود. پیتزا ناپولیتن در سه نوع رسمی وجود دارد:

• پیتزا مارینارا: روی آن گوجه فرنگی، سیر، پونه کوهی و روغن زیتون فرابکر است.
• پیتزا مارگریتا: روی آن گوجه فرنگی، موزارلای ورقه شده تازه، ریحان تازه و روغن زیتون فرابکر.
• پیتزا مارگریتا اکسترا: روی آن گوجه فرنگی، موزارلا دی بوفالا، ریحان تازه، و روغن زیتون فرابکر اضافه شده است.

پیتزا به سبک ناپل یا همان پیتزا ناپولیتن با پنیر موزارلای توپی تهیه می‌شود و روی آن سس گوجه فرنگی و ریحان استفاده می‌شود.

اگر طرز تهیه پیتزا ناپلی را یاد گرفتید و دوست دارید که پیتزا ناپولیتن خوشمزه و لذیذ درست کنید، پنیرهای بال موزارلای کالین انتخابی جذاب برای شماست. برای خرید پنیر موزارلای توپی کالین و یا خرید پنیر و دیگر محصولات کالین، به قسمت محصولات سایت سر بزنید و اگر در تهران هستید، محصول را به صورت اینترنتی خریداری کنید و درب منزل تحویل بگیرید. برای خرید محصولات کالین در شهرهای دیگر، به فروشگاه‌ها و نمایندگی‌های کالین مراجعه کنید.

سوالات متداول در مورد پیتزا ناپولیتن