همه چیز درباره پاستا ایتالیایی و طرز تهیه

وقتی به غذای ایتالیایی فکر می‌کنید، احتمالاً اولین چیزی که به ذهنتان می‌رسد پاستاست. اما آیا می‌دانستید که پاستا اصلاً از ایتالیا نیامده است؟ در این مقاله کالین، با حقایق جالبی درباره پاستا آشنا می‌شویم. همچنین طرز تهیه پاستای ایتالیایی خوشمزه به روش رستورانی را آموزش خواهیم داد. پس با ما همراه باشید تا بیشتر درباره سفر شگفت‌انگیز پاستای ایتالیایی به فرهنگ ایتالیا بدانید!

پاستا چیست؟

پاستا یک غذای سنتی ایتالیایی است که از آرد گندم سمولینا و آب تهیه می‌شود. این ماده غذایی به اشکال و اندازه‌های مختلفی تولید می‌شود و به دلیل تنوع بالا، قابلیت ترکیب با انواع سس‌ها و مواد غذایی را دارد. کلمه “پاستا” در زبان ایتالیایی به معنای “خمیر” است و به خمیری اشاره دارد که از آرد، تخم‌مرغ یا آب تهیه می‌شود. اما قبل از اینکه پاستای ایتالیایی به شکلی که امروز می‌شناسیم، در سراسر جهان شناخته شود، مردم آن را “مکرونارو” می‌نامیدند. این کلمه به معنای “ورز دادن خمیر با انرژی” است. حتی قبل از آن، در کشورهای عربی از کلمه “إتریه” برای اشاره به نوعی پاستا به نام ورمیشلی استفاده می‌شد، که پاستای نازک و بلندی است. در یونان باستان هم به نوعی پاستا که شبیه لازانیا بود، “لاگانا” گفته می‌شد.

با این همه نام مختلف، پاستا از کجا آمده است؟ چگونه به پاستای محبوبی که امروز می‌شناسیم تبدیل شد؟ در ادامه با تاریخچه پاستا آشنا خواهیم شد.

تاریخچه پاستای ایتالیایی

پاستا اصلاً از کجا آمده است؟ اگر بگوییم که پاستا در ابتدا شیرین بوده، آیا باور می‌کنید؟! پاستا برای اولین بار از سوی اعراب به سیسیل در ایتالیا آورده شد. این نوع پاستا “إتریه” نامیده می‌شد و به دلیل ریشه‌های خاورمیانه‌ای‌اش، طعم‌های خاصی مانند کشمش و دارچین داشت!
وقتی پاستا برای اولین بار به سیسیل معرفی شد، همیشه این سوال مطرح است که آیا اعراب می‌دانستند چه انقلابی در دنیای پاستا شروع کرده‌اند؟ قبل از اینکه اعراب نوع خاص خود از پاستا را بیاورند، به باور بسیاری، رومیان و یونانیان باستان از نوعی پاستا به نام “لاگانا” استفاده می‌کردند که شباهت زیادی به پاستای معروف لازانیا داشت. برای تایید این نظریه، در آن زمان، داستانی در اساطیر یونانی به وجود آمد که در آن گفته شده است، خدای ولکان خمیر را بین یک دستگاه فشار می‌داد تا ورقه‌های نازک قابل خوردن از پاستا به دست آورد.

پاستا غذای اصلی در ناپل شد

خوشبختانه برای ایتالیا، گندم دوروم که ماده اصلی پاستاست، به خوبی با آب‌وهوای این کشور سازگار بود. این موضوع آغاز گسترش غذایی شگفت‌انگیز بود که امروز آن را به‌خوبی می‌شناسیم. با گسترش پاستا در سراسر ایتالیا، قیمت آن نیز ارزان‌تر شد و همه، از فقیر تا ثروتمند، توانستند آن را بخرند.

در قرن هفدهم، مردم ناپل به نام “مکرونارو” (maccaronaro) شناخته می‌شدند که به معنای “ماکارونی‌خورها” است. در آن زمان، هم افراد ثروتمند و هم فقیرها این غذای شیرین را می‌خوردند. پیش از قرن هفدهم، پاستا بیشتر غذایی لوکس برای افراد ثروتمند بود. اما از قرن هفدهم تا هجدهم، پاستا به یکی از غذاهای اصلی مردم ناپل تبدیل شد. این غذا چنان در فرهنگ غذایی ناپل جا افتاده بود که حتی گداهای این شهر، معروف به “لازارونی“، روزانه برای جمع کردن ۴ تا ۵ سکه گدایی می‌کردند تا بتوانند یک وعده “مکرونارو” بخورند.

برای کمک به گسترش این غذای محبوب در سایر شهرهای ایتالیا، ماشین‌های تولید پاستا ساخته شدند. در قرن هفدهم، دستگاهی به نام “تورچیو“ اختراع شد که به تولید و گسترش این غذای معروف در سراسر ایتالیا کمک زیادی کرد.

آغاز سفر پاستای ایتالیایی به دور دنیا

در دوره‌ای که پاستا از ناپل به سایر مناطق ایتالیا گسترش می‌یافت، توماس جفرسون، سفیر آمریکا در فرانسه، برای اولین بار طعم “مکرونارو“ را چشید. او با اولین لقمه، عاشق این غذا شد!

او آن‌قدر تحت تأثیر پاستای ایتالیایی قرار گرفت که در سفر بعدی‌اش به آمریکا، مقداری از آن را با خود برد. حتی زمانی که پاستایش تمام شد، از دوستانش در ناپل خواست تا برایش بیشتر بفرستند! این اتفاق، آغاز انقلابی بزرگ برای محبوبیت پاستا در آمریکا بود.

جفرسون آن‌قدر شیفته پاستا شده بود که بعدها حتی ماشین‌هایی برای تولید پاستا در آمریکا اختراع کرد تا این غذای شگفت‌انگیز را در کشورش گسترش دهد.

کشف مواد اولیه برای پاستا

پیش از قرن نوزدهم، مردم ایتالیا به دلیل رنگ قرمز گوجه‌فرنگی، آن را شیطانی می‌دانستند و حتی معتقد بودند که سمی است! با اینکه گوجه‌فرنگی در سال ۱۵۴۸ به ایتالیا معرفی شد، ایتالیایی‌ها ترجیح می‌دادند به همان سبزیجات سنتی خود پایبند بمانند.

اما پس از آنکه تحقیقات علمی جدید نشان داد گوجه‌فرنگی به هضم غذا کمک می‌کند، ایتالیایی‌ها بالاخره شروع به مصرف آن کردند. این اتفاق، آغاز پیوندی ماندگار بین گوجه‌فرنگی و پاستا بود! امروزه گوجه‌فرنگی یکی از مواد اصلی در بسیاری از غذاهای ایتالیایی محسوب می‌شود.

تبدیل شدن پاستا به غذایی معروف در سراسر جهان

امروزه به دلیل محبوبیت جهانی، پاستا به‌صورت انبوه در سراسر دنیا تولید می‌شود. اما اگر به دنبال پاستای اصیل هستید، باید به ایتالیا سفر کنید. کارخانه‌های ایتالیایی، پاستا را برای مدت طولانی‌تری (تا ۵۰ ساعت) خشک می‌کنند تا کیفیت بهتری داشته باشد. همچنین، با استفاده از قالب‌های مسی، به پاستا شیارهای خاصی می‌دهند تا بتواند سس را بهتر جذب کند. جالب است بدانید که پاستای ایتالیایی به همین دلیل سریع‌تر از انواع دیگر پخته می‌شود.

در مقابل، در سایر کشورها، پاستا را سریع‌تر خشک می‌کنند و با قالب‌های فولادی برش می‌دهند. به همین خاطر، پاستاهای تولیدشده در این کشورها، آن شیارهای خاص را ندارند و نمی‌توانند سس را به‌خوبی پاستای سنتی ایتالیایی جذب کنند.

طبق مطالعه‌ای از Italian Food Net، هر ایتالیایی به‌طور متوسط سالانه بیش از ۲۳ کیلوگرم پاستا مصرف می‌کند! در حالی که طبق گزارش Share The Pasta، میزان مصرف سالانه پاستا برای یک آمریکایی به‌طور متوسط ۹ کیلوگرم است. قطعاً با دیدن این آمارها می‌توانید اهمیت پاستا را برای ایتالیایی‌ها درک کنید. به همین دلیل، تهیه پاستا به روش سنتی و اصیل در ایتالیا اهمیت زیادی دارد.

مواد لازم برای پاستای ایتالیایی

تهیه یک پاستای ایتالیایی اصیل و خوشمزه نیاز به مواد اولیه با کیفیت دارد که در طعم و عطر نهایی پاستا تأثیر زیادی می‌گذارند. در ادامه، مواد لازم برای تهیه پاستا با سس گوجه‌فرنگی و ریحان آورده شده است:

1. پاستا: می‌توانید از انواع پاستای ایتالیایی مانند پنه، اسپاگتی، فوزیلی یا فارفاله استفاده کنید. نوع پاستا بستگی به سلیقه و نوع سس دارد.
2. گوجه‌فرنگی: ترجیحاً از گوجه‌فرنگی‌های تازه و رسیده استفاده کنید، اما در صورت نبود، گوجه‌فرنگی‌های کنسروی یا پوره شده نیز مناسب هستند.
3. سیر: ۲-۳ حبه سیر ریز خرد شده برای طعم‌دهی به سس.
4. روغن زیتون بکر (extra virgin): روغن زیتون با کیفیت، که طعم خاص و منحصر به فردی به پاستا می‌بخشد.
5. ریحان تازه: چند برگ ریحان تازه برای تزئین و طعم‌دهی به پاستا.
6. پنیر پارمزان: پنیر رنده شده برای پاشیدن روی پاستا.
7. نمک و فلفل: به مقدار لازم برای طعم‌دهی.
8. شکر: یک قاشق چای‌خوری برای تعدیل طعم اسیدی گوجه‌فرنگی.

مراحل طرز تهیه پاستای ایتالیایی

برای تهیه پاستای ایتالیایی مراحل زیر را طی کنید:

1. یک قابلمه بزرگ را پر از آب کنید و بگذارید بجوشد. سپس مقداری نمک به آب اضافه کنید. پاستا را داخل آب جوش بریزید و طبق دستور روی بسته‌بندی بپزید. معمولاً پاستا باید “آل دنته” (نه خیلی نرم و نه خیلی سفت) باشد تا بهترین نتیجه را بدهد. بعد از پخته شدن پاستا، آن را آبکش کنید و مقداری از آب پاستا را کنار بگذارید، زیرا ممکن است برای رقیق کردن سس نیاز داشته باشید.
2. در یک تابه بزرگ، روغن زیتون را گرم کنید. سیر خرد شده را به آن اضافه کنید و در دمای متوسط تفت دهید تا عطر آن به مشام برسد و کمی طلایی شود. سپس گوجه‌فرنگی‌های خرد شده یا پوره گوجه را به تابه اضافه کنید. اجازه دهید سس برای حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی حرارت ملایم بپزد تا غلیظ شود. اگر سس خیلی ترش به نظر می‌رسد، می‌توانید یک قاشق چای‌خوری شکر اضافه کنید تا طعم آن متعادل شود.
3. پس از آماده شدن سس، پاستای پخته شده را به تابه اضافه کنید. با استفاده از یک قاشق یا چنگال، پاستا را به خوبی با سس مخلوط کنید. اگر سس خیلی غلیظ شده باشد، می‌توانید مقداری از آب پاستا که نگه داشته‌اید به آن اضافه کنید تا غلظت مناسبی پیدا کند. این کار باعث می‌شود سس به راحتی به پاستا بچسبد.
4. پاستا را در ظرف سرو بریزید و روی آن برگ‌های ریحان تازه قرار دهید. پنیر پارمزان رنده شده را به پاستا بپاشید و در نهایت با مقداری فلفل سیاه تازه آسیاب شده، پاستای خود را تکمیل کنید.

نکات طرز تهیه پاستای ایتالیایی

1. برای دستیابی به بهترین طعم و بافت، پاستا را باید به صورت “آل دنته” بپزید. یعنی پاستا نباید خیلی نرم باشد بلکه باید درون آن کمی سفتی باقی بماند. این روش باعث می‌شود که پاستا به خوبی با سس ترکیب شود و طعم آن بهتر منتقل گردد.
2. روغن زیتون نقش اساسی در طعم نهایی پاستا دارد. همیشه از روغن زیتون بکر (extra virgin) استفاده کنید که بهترین نوع روغن زیتون است و طعمی غنی و طبیعی به پاستا می‌بخشد.
3. هنگام اضافه کردن سس به پاستا، بهتر است که سس را به صورت تدریجی به پاستا اضافه کنید و آن‌ها را در تابه با هم مخلوط کنید تا سس به تمام پاستا بچسبد. این روش باعث می‌شود طعم سس به خوبی جذب پاستا شود.
4. یک ترفند مهم این است که مقداری از آب پاستا را نگه دارید، زیرا این آب نشاسته‌ای است و می‌تواند برای رقیق کردن سس استفاده شود. علاوه بر این، می‌توانید از آن برای بهبود ترکیب سس و پاستا کمک بگیرید.
5. همیشه قبل از اضافه کردن نمک به سس، طعم آن را امتحان کنید. گوجه‌فرنگی‌ها به‌طور طبیعی کمی ترش هستند، بنابراین ممکن است نیاز به کمی شکر یا نمک بیشتر برای تعادل طعم داشته باشید.

تزیین پاستا ایتالیایی

تزیین پاستا نه تنها به زیبایی ظاهری آن می‌افزاید بلکه طعم و عطر غذا را نیز جذاب‌تر می‌کند. در اینجا چند روش برای تزئین پاستای ایتالیایی آورده شده است:

1. ریحان تازه: برگ‌های ریحان تازه به پاستا طعمی خوشمزه و عطری بی‌نظیر می‌دهند. برای بهترین نتیجه، از ریحان تازه استفاده کنید و آن را درست قبل از سرو روی پاستا بریزید.
2. پنیر پارمزان رنده شده: پنیر پارمزان رنده شده برای پاشیدن روی پاستا طعمی غنی و لذیذ به آن اضافه می‌کند. برای بهترین طعم، از پنیر پارمزان اصیل استفاده کنید.
3. فلفل سیاه تازه: کمی فلفل سیاه تازه آسیاب شده می‌تواند طعم پاستا را تقویت کند. به‌ویژه برای پاستاهای ساده با سس گوجه‌فرنگی، فلفل سیاه تازه طعم فوق‌العاده‌ای به آن می‌بخشد.
4. روغن زیتون طعم‌دار: برای افزودن طعم بیشتر، می‌توانید از روغن زیتون طعم‌دار (مانند روغن زیتون با طعم سیر یا ریحان) پس از سرو پاستا استفاده کنید. این کار طعم و عطر پاستا را غنی‌تر می‌کند.
5. گوجه‌فرنگی‌های گیلاسی یا خشک شده: برای تزیین پاستا می‌توانید از گوجه‌فرنگی‌های گیلاسی یا گوجه‌فرنگی خشک شده استفاده کنید. این گوجه‌ها علاوه بر زیبایی ظاهری، طعم ویژه‌ای به پاستا می‌دهند.

با این نکات و روش‌ها می‌توانید پاستای ایتالیایی خوشمزه‌ای آماده کنید که هم از نظر طعم و هم از نظر ظاهری رضایت‌بخش باشد.

سوالات متداول درباره طرز تهیه پاستای ایتالیایی

معروف‌ترین سس‌های ایتالیایی که با پاستا سرو می‌شوند کدامند؟
معروف‌ترین سس‌های ایتالیایی شامل سس مارینارا (سس گوجه‌فرنگی)، سس آلفردو (خامه و پنیر)، پستو (ریحان و روغن زیتون)، و کاربونارا (تخم‌مرغ و پنیر) هستند.

پاستا ایتالیای از چه موادی تهیه می‌شود؟
پاستا ایتالیایی معمولاً از آرد سمولینا (آرد گندم دوروم) و آب تهیه می‌شود. برخی از انواع پاستا ممکن است تخم‌مرغ نیز داشته باشند.

پاستای ایتالیای چه تفاوتی با دیگر پاستاهای معروف دارد؟
پاستای ایتالیایی معمولاً از مواد باکیفیت‌تری مانند آرد سمولینا تهیه می‌شود و در مقایسه با پاستاهای دیگر، عموماً با روش‌های سنتی‌تر و دقیق‌تری تولید می‌شود که طعم و بافت بهتری به آن می‌بخشد.